6 Eylül 2010 Pazartesi

şimdi hangi bütünlüğüm ya da hangi sonsuzluğumla, gerçekliğin neresindeyim onu düşünüyorum.

bahçemde neler neler yeşeriyor da ben yine de sırt dönebiliyorum... yolup atabiliyorum hunharca...

saldırmak bu kadar tatlı olamazdı bütünken. o nedenle parçaladım gözlerimi!

birşeyi çağırırsan gelir. onu ben çağırdım bunca zaman, bunca merak... şimdi kontrolden çıkmış vahşi bir hayvanım, ipimi yine ben bağlayacağım, eminim.

yardıma gelmeyecek. ben soluk soluğa, ağzım bir dolu küfüre kesmişken diyeceğim ki yardım et. kusmama göz yumacak ama yardıma gelmeyecek.

çok iyi anlıyorum diyene de bak! saç diplerim yanıyor. tırnaklarım hastalıklı bir beynin tazecik ürünleri gibi!

nefret etmeyi diliyorum :) inanmadın değil mi? kabul etme lütfen. biliyorsun...

ama geldiğimde, beni duyduğunda sıfır olacağım. sıfırı biliyorsun :) sıfır işte..

ve sen de öyle olmalı, teslim olmalısın!

teslim ol! yoksa düşerim...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder