sese öğretilen..

Yeryüzünde adı kanayan son kıvılcım. Artık hiç dönmeyeceğiz anlatılmış
Suskunluğa. Orada. O suskunluğun insan yaralarıyla bakıştığı boşlukta.
Bazen küllerin çağrısı giydirirdi kanımızı. Belleğin ağır kumaşından yedi
Gül sonra.

Kalp yalanlamaz oysa koparılmış olanı.

Sese öğretilen vedayı.

Tenin birinci ağıtını.

Ah. Yeryüzünde adı kanayan son kıvılcım. Şimdi. Geçmişin bekletilen hare-
ketsizliğinde eğreti bir im. Bin acının daha çocukluğunda bir çöl birikintisi-
yiz.

Kendimizden daha fazla indirilmiş hiç kimseye
Sahip değiliz çünkü biz.